Maart 2020.
Sinds lange tijden ben ik nooit zo bang geweest

en waardoor het meest?

Ik denk net zo als iedereen bezorgd omdat ik wist dat ik mensen zou moeten gaan missen ,die ik niet missen kon.
en zelfs voor goed zou moeten gaan missen…

Ik had een beetje gespaard ,voor andere dingen,  zoals eens naar de Ardennen gaan ,
ja verre reizen, daar kwam met de tijd niks van aan .

Het was direct een soort eerste hulp bij een gebroken hart,
want niks ging nog van start.

In Wuhan hoorde men de vogels zingen.
Maar het was met een valse noot CO…RO….NA.
in plaats van do re mi fa sol la

Boven China was de lucht nog nooit zo blauw.
Maar alles werd al vlug grijs en grauw;

Hopelijk kunnen we die tijd vergeten en heel gauw.

We zijn nu maart 2021,  een jaar later….en lopen nog altijd met dezelfde kater.

Daarom lieve MENSEN ,laten we elkaar niet kwetsen maar elkaar het beste WENSEN .
Het is zo vlug gebeurd,
 hoeveel families zijn er niet uit elkaar gescheurd.

Laten we voor elkaar een lichtpuntje blijven, laten we daar aan denken.
Het is het mooiste wat we aan elkaar kunnen schenken .