Me dunkt, armoede is rijker dan de ‘rijken’ kunnen vermoeden,
evenals vele armen dat in hun miserie niet echt zien :
best kunnen ze zich voor de bitterheid behoeden ….
Natuurlijk wens ik geen mens een armoede toe :
ze draagt immers zware, grote gevaren ;
want helaas te weinigen willen die mensen nog sparen …. :
vooralsnog ??!
Zo wordt de een het lachen moe,
een ander lusteloos, lethargisch
en de terging is soms zo groot dat nog een ander wil : 
“ik doe mijn levensboekje toe.”
Dat zijn de drama’s : onoverkomelijk ? : nee : nooit !
Het beste medicijn is : vergooit
niet het mededogen !
Ik geloof : armoede is een ‘proefexamen’ voor rijk en arm 
waarin de harten worden gewikt en gewogen.
Helaas, vele armen worden nog gewetenloos leeggezogen.
Hoe welstellend de mens dan ook mag zijn : ik geloof :
elkeen heeft ooit de rekening te betalen :
de rekening van zijn barse hardheid 
of de zegening van zijn ‘malse’ mildheid.
Ik stak op : “Wie met milde hand geeft, wordt verblijd.” :
het is een heerlijke waarheid als een heilige koe.
Dus : rijk en arm : wordt niet moe,
sta op en wees niet meer bang, 
verschaf u overvloed van vreugde : een leven lang :
loop geen bedelaar meer achteloos voorbij, 
spreek hen vriendelijk aan
of morgen mogelijks verlies je nog de goede baan !!!
(wellicht wekt u een ‘vlindereffect’ ? : zie maar eens nie naast de chaostheorie.)
Laat ons niet hameren op wetten, rechten en plichten ….
ja, enkele moeten er zijn maar de hoogste wet is toch de liefde ?!
Dié geest lost alles op zonder muggenzifterij, luxe-problemen 
of ziekelijke afgunst : de postmoderne haarkloverij.
Komaan, komaan, laat ons vooreerst liefde produceren, liefde màken,
verafschuw best alle kwalijke zaken,
alle misbruiken
maar laat ons de haatgevoelens staken.
Ik geloof : in die zin kan een gelukkige wereld ontluiken !
Het worde een verademing voor iedereen :
we hebben allen ‘een hoek af’ van onze bouwsteen,
daarmee moeten we het nu eenmaal doen,
met of zonder poen,
bouwen we toch samen aan het grote huis 
van een hemel op aarde voor elkeen !
Wordt het geen tijd dat de stress ons afvalt ?….
en we genezen : gerust worden
dat een atoombom nooit meer ontknalt :
eens we geloven dat alleen de liefde
elke dag kan redden ?
Waarom dus niet liever duiken in de bedden ?
Bed-in ! Bed-in !
Amen, halleluia ! JA !

dóór Jan Bart van Balegem, zaterdag 24 augustus 2019 A.D., thanks !